به اصفهان که فکر می‌کنم، صدای شور خنده مردم با کاشی کاری‌های نیلی نباتی شهر در هم می‌آمیزند و خاطرات اصفهان در ذهنم شروع می‌کنند به جاری شدن، جعبه‌های خاتمی کار شده و بشقاب‌های مینای که پر از گز و پولکی هستند خاطرم را شیرین می‌کند و تصویر تئاتر‌های کمدی اصفهان در ذهن جان می‌گیرد. و صدایی در گوشه‌ی ذهن زمزمه می‌کند که به اصفهان رو که تا بنگری بهشت ثانی!
اصفهانی‌ها این خالقان چهل‌ستون و عالی‌قاپو واقعاً از دستانشان هنر می‌ریزد، به نظرم آنها دوست دارند همه چیز را مثل صنایع دستی، مثل شیرینی و آوازهایشان زیبا و زیباتر کنند. در جستجوی روحیه کمال طلبی مردم این شهر می‌شود تا عمق تاریخ ایران پیشرفت و نمونه‌های با ارزشی را یافت. شکوه درخشانی که از قرن‌های گذشته در این شهر به یادگار مانده حاصل همین روحیه است که مثل گنجینه‌ای بی‌همتا، از ذوق و هنر ایرانی در جهان شناخته شده است، گنجینه اینقدر بزرگ که لقب نصف جهان را برای این شهر به ارمغان آورده! اصفهان این شهر پر شکوه صاحب تعدادی از خوشمزه‌ترین شیرینی‌‌ها در فرهنگ خوراکی‌های ایرانی هم هست. سوغات‌های اصفهان را همه می‌شناسیم گز، برشتوک و البته پولکی و جوز قندی و نبات.اصفهان شهر طعم‌های خوشمزه است. البته تمام خوراکی‌های ایرانی با هر معیاری که سنجیده شوند خوشمزه و زیبا هستند و با طبعی گرم و پرانرژی که دارند باب طبع مردم همین مرز و بوم هستن. هر کدام از این غذاها گوشه‌ای از رسم خوراکی‌های ما را تشکیل می‌دهند و هویتی هزار ساله دارند.
فرهنگ چای و نبات در اصفهان
چه لذتی داره وقتی تو خیابان چهارباغ عباسی اصفهان قدم بزنی و تو یه کافه دنج چای نبات زعفرانی نوش جان کنی، و ازخاصیت آرامش بخشش لذت ببری. نوشیدن نبات بعد از انجام فعالیت های کاری باعث احیای انرژی بدن و رفع خستگی میشه. این نسخه قدیمی رو هر اصفهانی سخت کوشی می‌دونه و ازش استفاده می‌کنه. اما نوشیدن یه چایی ایده‌آل در اصفهان مثل همه جای ایران آداب و رسوم خودش رو داره. چایی تو اصفهان اولاً باید خوش رنگ، خوش طعم و مرغوب باشه، ثانیاً باید تو اسکان شاه عباسی ریخته شده باشه! ثالثاً کنارش حتماً باید نبات شاخه سنتی، زعفرونی اصل و به همراه تیکه گز باشه! به قول معروف چای تو اصفهان باید لبریز و لب سوز و لب دوز باشه!
*عکس مربوط به مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان
